TRANSORMACJA WEWNĘTRZNEJ NASTOLATKI
Na szczęśliwe dzieciństwo nigdy nie jest za późno.
Milton Erickson
Na spełnioną nastolatkę i nastolatka również;)
Grzegorz Pawłowski
W nastoletniości działo się mnóstwo ważnych transformacji: przemiana psychiki, ciała, głosu, zmiany hormonalne, redukowanie około 90% obszarów mózgu. Bardzo mało rozumieliśmy z tego, co się z nami dzieje. Otoczenie zwykle nas mało wspierało, często wręcz szydziło i bywało okrutne. My sami często byliśmy ostrzy dla siebie w tym czasie. W znacznej mierze odrzucaliśmy siebie. Utwardziliśmy siebie i poszliśmy w pewien rodzaj rezygnacji lub buntu rozczarowując się „autorytetami”, które nas otaczały. W dorosłych ciałach często kontynuujemy to psychologiczne opieranie się życiu.
Omijając ten do niedawna niewystarczająco uznany kawałek naszej „duszy” możemy w życiu kręcić się w kółku, w ciągłej frustracji, zmagając się z różnymi fatum i potykając się o własne sznurówki.
10. Czy teraz jest łatwo Ci o tym mówić? Co byłoby trudnego w podzieleniu się tym?
W okresie nastoletniości emocje są mocno podkręcone z powodu przemian, które przechodzi nasz mózg.
Podążając za neurologiem i biologiem Robertem Sampolskim, dużo badań wskazuje, że dojrzewanie to nie wymysł kulturowy. Dojrzewanie istnieje naprawdę. Mózg w tym wieku nie jest tylko ani niedopieczonym mózgiem dorosłego ani mózgiem dziecka.
Dlaczego? Byśmy byli lepiej przystosowani do dalszego życia.
Nieskuteczne albo niepotrzebne synapsy i neurony są przycinane tak długo, aż pozostanie tylko chude, wyżyłowane i wydajne uzwojenie nerwowe. Żaden obszar mózgu nie jest samotną wyspą. Dobre połączenie ze sobą odległych obszarów mózgu ma ogromne znaczenie. W nastoletniości następuje kumulacja tych działań. Mózg nastolatka to wielki plac budowy. Jedna połączenia już nie działają … inne nie zaczęły jeszcze działać.
Ostatnim obszarem mózgu, który osiąga pełna dojrzałość (pod względem liczby synaps, mielinizacji komórek nerwowych i metabolizmu) jest kora czołowa, która osiąga pełną gotowość operacyjną dopiero w wieku dwudziestu kilku lat. A to ona odpowiada za najbardziej ludzkie kawałki naszej psychiki, związane m.in. z intelektem, motywacją i kontrolowaniem impulsów.
Przystrzyganie neuronów umożliwia ewolucję zoptymalizowanych obwodów neuronalnych, Tutaj rzeczywiście mniej znaczy więcej. Zatem podczas dojrzewania kory czołowej w okresie dorastania mózg nie staje się większy, lecz wydajniejszy. W miarę dorastania aktywność w różnych miejscach kory czołowej staje się coraz lepiej skorelowana, a cały obszar zaczyna działać jak jedna spójna całość.
Korę czołową, jak żadną inną część dorosłego mózgu, kształtują doświadczenia z okresu dojrzewania. A ona jeszcze przedziera się przez własną instrukcję obsługi. Od razu staje się jasne dlaczego dorastający nastolatek jest tak denerwujący, cudowny, samolubny, altruistyczny, durny, impulsywny, autodestruktywny, nie do wytrzymania, gotowy zmieniać świat.
U dorastających chłopaków nie pojawiają się cykle hormonalne jak u dziewczyn. Nie zmienia to faktu, że ich kora czołowa prawie dusi się z braku tlenu, bo więcej krwi częściej odwiedza ich krocze;)
Kora czołowa marynuje się w falach hormonów z gruczołów płciowych.
Nic dziwnego, że nastolatki zachowują się jak nastolatki. Mają prawo nie ogarniać siebie i nie rozumieć siebie. Mają prawo nie rozumieć swoich przemian i swojego rówieśniczego otoczenia. Ono też przechodzi przemiany i siebie najczęściej również nie ogarnia.
To wszystko wspiera prześrubowany dopaminergiczny układ nagrody. W starciu z takim systemem niedojrzała nastoletnia kora czołowa nie ma najmniejszych szans. Przy całej tej wariackiej, nieokiełznanej aktywności neuronów dopaminoenergicznych, zdolności rozumowania nastolatków w wielu obszarach oceny ryzyka w niczym nie ustępują dorosłym. Ale logika i rozum często idą w kąt, a nastolatki zachowują się tak jak na nastolatki przystało. Badania Lawrece’a Steinberga (Uniwersytet Temple) Nastolatki są w szczególności gotowe, by bez namysłu podejmować ryzyko z powodu … towarzystwa innych nastolatków
Podatność nastolatków na presję rówieśników, szczególnie tą, na której jej zależy, jest legendarna. Obecność rówieśników zachęcających do ostrzejszej jazdy, która na dorosłych nie robiła żadnego wrażenia, u nastolatków zwiększała się 3 krotnie. Obserwuje się szczególnie dużą podatność na nacisk ze strony grupy i „zarażenia afektywne”, czyli udzielanie się im cudzych uczuć.
W okresie dorastanie korze przedczołowej brakuje siły przebicia, która pozwoliłaby przekonać mózg, że to coś nie ma żadnego znaczenia. Odrzucenie dla nastolatków jest bardziej bolesne, przez co ich potrzeba dopasowania się do grupy jest silniejsza.
MOC WEWNĘTRZNEGO NASTOLATKA
Grzegorz Pawłowski – Oddech w Związkach. Oddychaj Świadomie, Kochaj Pełniej
☀️ Zapraszam na sesje indywidualne z rekomendowanymi Praktykami CUUD Integrowania Oddechem => LUDZIE